Zwanger als alleenstaande: Symptomenbingo en cola

“Je kunt beginnen!”
Planningsstress en optimisme

Ervaringsverhaal van een bewust alleenstaande moeder in Utrecht.
Deel 2/2.

Donor kiezen

Eindelijk!! Na ruim 2 jaar wachten ben ik aan de beurt en kan ik starten met inseminaties. Het begint! Dan komt het moment van het kiezen van een donor. Wat kies je dan? Waar let je op? Bij de European Sperm Bank zie je ontzettend veel informatie over de donoren, zelfs ziektes die neefjes en nichtjes hebben. Ergens heel fijn, maar het maakt het kiezen er niet makkelijker op. Ik kon urenlang langs alle profielen gaan en uiteindelijk twijfelen of ik nou moest gaan voor die met psoriasis ergens in de familie of die met slechtere ogen. Ze hebben allemaal wel wat, of zijn heel snel uitverkocht. Bij het ziekenhuis is de informatie een stuk summierder: een aantal basiskenmerken (kleur haar, lengte enz), studie en beroep. De keuze was ook beperkt. Uiteindelijk heb ik daar gekozen voor iemand die qua uiterlijk en opleidingsniveau op mij lijkt.

Hét moment bepalen

De eerste IUI komt eraan, maar wanneer? Met ovulatietesten moest ik thuis zelf het moment bepalen. Wat een regeltjes met die testen: je moet niet de eerste ochtendurine gebruiken en voor het doen van een test mag je 4 uur niets drinken. Maar je kunt het ziekenhuis maar tot 11:30 uur bellen. Hoe dan?? Ik heb ook nog een leven en een baan enzo… Op het werk testen zag ik niet zitten dus ik werd vaak vroeg wakker, ging dan gelijk plassen en dan de test doen vlak voor ik naar het werk ging, toch wel na een kop thee bij het ontbijt. Naar mijn idee kwam de IUI vaak te laat. Ik dacht mijn eisprong al te voelen op de dag van de positieve test en pas een dag later was de IUI. (Nu ik bezig ben met IUI’s voor het krijgen van een tweede kind denk ik toch dat later op de ochtend testen beter voor mij is. Om half 8 was de test nog negatief maar om half 11 positief.)
Dat leven en die baan maakten het testen ook heel spannend. “Wat nou als ik morgenochtend positief test? Dan moet ik overmorgen voor een IUI. Met welke smoes meld ik me dan af op mijn werk, of op hockey, of voor die verjaardag? Oh nee, het moet niet dinsdag zijn want ik kan het echt niet maken dan niet bij die ene werkafspraak te zijn!” Nachtenlang kon ik bezig zijn met plannen wat niet te plannen valt. Wat als…?

IUI met volle blaas

De test is positief, ik zie een smiley, bel de kliniek/het ziekenhuis en hoor in de middag hoe laat ik de volgende dag mag komen voor inseminatie. Het advies is om met (half)volle blaas te komen, want dan is je baarmoedermond wat beter bereikbaar. Met 2 uur reizen en een uur in de wachtkamer vanwege uitloop was mijn blaas wel heel erg vol bij die eerste IUI! De IUI zelf was ongemakkelijk maar niet erg pijnlijk. Het ging de ene keer gemakkelijker dan de andere keer. (Tip: als het moeilijk gaat en je geen idee hebt hoe je je bekkenbodemspieren (ont)spant, ga dat dan leren. Mijn struisvogeltheorie ‘als ik ze niet voel, zal het wel goed zijn’ pakte niet heel goed uit bij de IUI’s, de bevalling en het herstel.)

Symptomenbingo en cola

En dan komen er 2 fijne weken aan, vond ik tenminste. Je hoeft geen ovulatietesten te doen of je druk te maken over wanneer je ineens voor IUI zal moeten. Je kunt lekker optimistisch zijn. Je gedraagt je gewoon 2 weken als zwangere, want als je zoveel moeite doet om een kind te kunnen krijgen, hoorde daar voor mij ook bij dat ik geen carpaccio at en van bier of wijn overstapte op cola of water. Best onhandig als je normaal wel een biertje of wijntje mee drinkt maar alles voor de goede zaak! (Tip: koop vast een auto als je die nog niet hebt. Gelijk een excuus om niet te drinken en met baby wil je ‘m uiteindelijk toch.)
Bizar hoe je ineens ook allemaal zwangerschapssymptomen hebt. Ik vind mezelf heel nuchter maar ook ik was ineens misselijk, moe, moest (of ging??) vaak plassen, had zere borsten en allerlei andere dingen waarvan Google zei dat het tekenen waren. En dan was het toch echt niet raak.

Afwachten of testen

De twee wachtweken zijn bijna om. Bijna zal ik weten of het gelukt is! Afhankelijk van mijn agenda koos ik ervoor om te testen of om af te wachten of ik ging menstrueren. Het liefst deed ik het laatste want dan kun je het langst optimistisch en hoopvol blijven en is het ook 100% zeker dat het niet zo is. Soms ging ik toch eerder testen zodat ik wat verwerkingstijd had bij een negatieve uitslag en niet ongesteld zou worden op mijn werk bijvoorbeeld. De clearbluetesten heb ik trouwens snel vervangen door 1 met streepjes want de woorden ‘Niet zwanger’ op die test kwamen zo hard binnen. Dan maar liever geen streepje zien. En toen ik wel een streepje zag, heb ik de bewaarde clearblue gelijk gebruikt en een dansje gedaan met de tekst in mijn handen: ‘Zwanger 2-3 weken’!

Als je vragen hebt voor deze bewust alleenstaande moeder dan kun je deze sturen naar info@2handenop1buik.com