De bevalling was een eitje
Het is precies een jaar geleden dat ze zwanger werd, vertelt Suzanne (37 jaar), bewust alleenstaande moeder van Lotte (4 maanden) tijdens dit interview. Vaak is de reden dat solomama’s de exacte datum van bevruchting weten vanwege een vruchtbaarheidsbehandeling zoals ICSI of IVF. Maar Suzanne heeft een heel natuurlijke, en wel zo leuke oplossing gevonden voor haar kinderwens.
Maar liefst twee hele goede vrienden hebben aangeboden donor voor haar te zijn. Ze kiest diegene die ook open staat voor contact met zijn biologische kind. En in plaats van inseminatie kiezen ze ervoor om van het moment van de mogelijke bevruchting dan ook maar iets gezelligs te maken en het op de natuurlijke weg te doen. Door te vrijen dus. Suzanne wil graag dat de bevruchting niet alleen een zakelijke maar ook een prettige gebeurtenis is. Met een kaarsje, drankje en een muziekje. Afijn, na twee jaar lang héle gezellige avondjes gehad te hebben, is Suzanne eindelijk zwanger!
De blijdschap gaat al snel gepaard met hevige misselijkheid. En wanneer de misselijkheid niet verdwijnt en haar belemmert om nog full time te kunnen werken, heeft ze officieel de diagnose HG. Na 32 weken misselijk te zijn voelt ze zich 1 week goed. Helaas meteen gevolgd door fikse maagzuur welke haar tot aan de bevalling parten blijft spelen. De gedwongen verhuizing een paar weken voor de geboorte van Lotte helpt ook niet mee…
Maar dan, 10 dagen na de verhuizing, breken met 38 weken haar vliezen. Suzanne belt de verloskundige, omdat de baby nog niet is ingedaald moet Suzanne blijven liggen en per ambulance naar het ziekenhuis. Ze loopt nog wel zelf naar de voordeur om deze open te zetten en gaat dan plat liggen. Terwijl Suzanne ligt pakt de verloskundige de bevaltas in, want daar was ze nog niet eens aan toegekomen. Ondanks de onverwachte situatie is de sfeer relaxt en wordt er volop gelachen. Suzanne heeft er wel zin in!
Die nacht in het ziekenhuis krijgt Suzanne natuurlijke weeën. Ze wil nog niet haar moeder en vriendin bellen die bij de bevalling komen helpen, ze denkt dat het zo’n vaart niet zal lopen en ze wil ze niet onnodig storen in de nacht. Om acht uur ’s ochtends wordt ze getoucheerd en heeft ze al vijf centimeter ontsluiting, toch maar haar moeder en vriendin bellen dus!
Om negen uur ’s ochtends laat Suzanne zich in het warme water van het bevalbad zakken. Haar moeder en vriendin zijn er inmiddels. Een uur later weet ze niet meer waar ze het zoeken moet, zo heftig zijn de weeën. Ze wil heel graag een ruggenprik maar blijkt al acht centimeter ontsluiting te hebben! Suzanne kiest ervoor om niet terug het bad in te gaan en bevalt na een half uurtje persen van een kerngezonde meid! Zoals Suzanne letterlijk zegt: “De bevalling was een eitje!” Natuurlijk voelt ze zich moe, maar het maagzuur is als donderslag bij heldere hemel verdwenen, ze heeft een prachtige dochter, ze voelt zich top! Ze blijft nog een nachtje in het kraamhotel waar ze helemaal niet in slaap komt maar alleen maar ligt te kijken naar haar meisje en geniet van alles wat ze weer kan eten en drinken, inclusief heerlijke sushi!
Haar moeder blijft 2 weken bij haar in huis. De eerste week full time en de tweede week vooral ’s nachts. Maar Suzanne redt het al heel snel zelf. Negen van de tien keer zegt ze: “Ga maar terug naar bed, ik red me.” Het geeft Suzanne rust dat haar moeder er wel is en tegelijk enorme bevestiging dat ze het zelf kan. Het is daardoor geen grote stap naar het helemaal alleen doen van de nachten.
De bevalling was een eitje maar de zwangerschap was ontzettend zwaar vanwege de misselijkheid, de verhuizing en het maagzuur. En als Lotte geboren is krijgen zowel Suzanne als Lotte corona en mag niemand haar huis in om hen te helpen. Dit is een extreem zware periode voor haar waarin ze tien dagen alleen met Lotte in huis is. Wanneer ze na de quarantaine in paniek haar moeder opbelt omdat ze er echt helemaal doorheen zit, mag Lotte een nachtje bij oma logeren. Dit bevalt zo goed, dat haar moeder zegt: “Zullen we dit dan maar wekelijks doen?” En dat doen ze, het wordt een wekelijks logeermoment waarvan Suzanne zeker weet dat ze even alleen is, goed kan slapen, lekker in haar eentje op kan staan en aan het werk kan gaan. Echt even opladen om daarna een hele blije Lotte op te halen bij oma.
Suzanne is blij met hoe het nu gaat. Ook het contact met de donor loopt goed. Het emotioneert haar ontzettend om hem de eerste keer met Lotte te zien. “Ik dacht van tevoren, ik doe maar geen mascara op”, zegt Suzanne, en dat blijkt inderdaad de beste keuze. “Zonder hem was Lotte er niet geweest. Ik ben hem zo ongelofelijk dankbaar, niets staat in verhouding om die dankbaarheid naar hem te uiten.”
Tips:
- Zorg altijd dat iemand bij jou in de straat een huissleutel heeft.
- Laat vrienden eten langsbrengen.
- Wees open over je gevoelens en behoeftes, je kunt geen hulp krijgen als je het niet aangeeft.
- Overweeg je een verhuizing, doe dit dan vóór de bevalling.
Suzanne is te gast als ervaringsmama bij het Single Mama Café op dinsdagavond 23 november 2021.
Dit online café is speciaal voor Vrouwen die (gepland of ongepland) zwanger en single zijn. Voor meer info: www.2handenop1buik.com/single-mama-cafe/